 Η Αμερικανική Εταιρεία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) ανέπτυξε αρχικά τους δαυλούς πλάσματος για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα των πλακιδίων προστασίας των διαστημοπλοίων κατά την επάνοδο τους στην ατμόσφαιρα της γης. Η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιήθηκε από τις βιομηχανίες κατά την δεκαετία του 1970 για τους τομείς της βιομηχανίας χάλυβα και μεταλλουργίας.
Σήμερα δαυλός πλάσματος (αέριο πολλαπλά ιονισμένο) θερμοκρασίας 16.600 °C περίπου μετατρέπει στερεά απόβλητα σε ένα είδος λάσπης από υαλώδη πέτρα (σαν το ορυκτό πλουτονίτη). Βαρέα μέταλλα μπορούν να ανακτηθούν και να ξαναπουληθούν και αέρια πλούσια σε άνθρακα και υδρογόνο μπορούν να καούν όπως το φυσικό αέριο. Η λάσπη είναι ένα προϊόν που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βασικό υλικό κατασκευής. Οι εκπομπές διοξίνης (=0,01 ng/nm3 μετρημένα στα αέρια εκπομπής) είναι περίπου 1% αυτών που εκπέμπονται από τα συμβατικά εργοστάσια καύσεως αποβλήτων. Οι εκπομπές διοξίνης στα κλασικά εργοστάσια καύσης μέσω πυρόλυσης έχουν αποδεδειγμένα προκαλέσει σημαντικά προβλήματα στην υγεία των κατοίκων στις γύρω και κοντιονές περιοχές λειτουργίας τους.
Σε συνεργασία με τον κατεξοχήν φορέα στην Ευρώπη της τεχνολογίας αυτής, η ELYROS υπολόγισε ότι για τη διαχείριση των ημερήσιων στερεών αστικών αποβλήτων της Αθήνας, που ανέρχονται σε 6.200 τόνους ημερησίως, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και ένα ελαχιστότατο ποσό από τα ήδη αποθηκευμένα σκουπίδια στη χωματερή Λιοσίων (π.χ. 1800 τόνους ημερησίως) οι αποδόσεις είναι από τις ευνοϊκότερες που συναντάμε στον κλάδο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Η ELYROS διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία όσον αφορά στην συγκεκριμένη τεχνολογία για την πλήρη ανάλυση των τεχνικών και οικονομικών στοιχείων καθώς και τη σύνταξη μελέτης για επενδύσεις που αφορούν στην διαχείριση αστικών αποβλήτων, ένα πρόβλημα που έχει κοστίσει και κοστίζει ακόμα πολύ ακριβά στην χώρα μας.
Σχετικά αρχεία:
|
